De Bhajagovinda: Een Hindoeïstische devotionele compositie door Shankaracharya
De Bhajagovinda is een hindoeïstische devotionele compositie van Shankaracharya, ook bekend als Adi Shankara of Shankarabhagavadpada. Dit werk benadrukt het belang van Bhakti, of toewijding aan God, in de spirituele reis. De compositie zou geïnspireerd zijn door een verhaal waarin Shankara een oude geleerde tegenkwam die Sanskriet grammatica onderwees en hem adviseerde zich in plaats daarvan te richten op aanbidding en toewijding aan God.
De Bhajagovinda bestaat uit 12 verzen die door Shankara zelf zijn bijgedragen, getiteld Dvadashamanjarika Stotram, en 14 verzen die zijn toegevoegd door zijn discipelen, bekend als Chaturdashamanjarika Stotram. Hoewel Shankara voornamelijk bekend staat om zijn werk over Advaita Vedanta, de eenheid van het Atman en de Nirguna Brahman, benadrukt de Bhajagovinda ook het belang van Bhakti als middel tot spirituele ontwikkeling en bevrijding uit de cyclus van geboorte en dood. Geleerden geloven dat deze compositie de essentie van Vedantisch denken bevat die te vinden is in Shankara's andere werken.
Kortom, de Bhajagovinda is een belangrijke hindoeïstische devotionele compositie die het belang van toewijding aan God in de spirituele reis benadrukt, zoals uitgedrukt door Shankaracharya en zijn discipelen.
